En we zijn op weg! Over land richting huis. Met de trein schieten we van China dwars door Mongolië, Siberië en de Oerol, naar Moskou. De trein der treinen, het is zo ver, we zitten in de trans Mongolië express! 31-07-2012 - HET BEGIN VAN HET EIND Afscheid van China; de massale drukte, de Chinese 'fans' met hun fotocamera's, het ge'nihou' en ge'sjiesjè' (hallo en dankjewel), het onvoorspelbare eten, het gebaren en de vraagtekens, de huisjes met hun krullende puntdaakjes, het getoeter en gesmok, de geuren en kleuren van de hurktoiletten, een cultuur vol bombastische bouwwerken, straatjes vol lampionnen...Kortom: afscheid van een wonderlijke wereld. Na een maand is het wel even genoeg voor ons en zijn we blij met het vooruitzicht naar Mongolië. Slapen in gertenten? Yakmelk drinken? We weten weinig van Mongolië, maar hebben zin om opgeslokt te worden door haar leegte, ruimte en frisse lucht.  Door ons treinraampje zien we hoe China met verve gedag zegt. Dwars door indrukwekkende bergen treinen we het land uit. We mogen dan wel geen Chinees spreken maar de taal van de natuur is helder:  "Kom nog eens terug, ik heb nog veel meer moois te bieden..."  03-08-2012 - ULAAN BATAR EN DE VALSE START  Eergister aangekomen in Ulaan Batar, de hoofdstad van Mongolië. We hebben twee weken om wat van het land te zien en knutselen dus direct een 12 daagse tour in elkaar naar 'de Gobi' woestijn en terug. Zonder moeite vinden we twee Australische zusjes, Duitse Lukas en Japanse meneer Yoshiba, die daar ook wel zin in hebben en zo zijn we vandaag dus klaar voor vertrek! Alleen denkt ies dr buik daar anders over. Een ochtend 'lange afstand kotsen' en 'polsstok hoog diareren' lijken even flink roet in onze plannen te gooien. Maarrrrr met rijst, zout water en de strenge zorg van onze gids ('no cheating') zijn we de volgende ochtend alsnog, enigzins wiebelend op de benen, klaar voor vertrek. Lang leve de Mongoolse medicijnen en een groep die bereid was een dag op ons te wachten! 04-08-2012 HOBBELEND DE LEEGTE IN... In onze Russische 'PIL', een grijs busje uit het Sovjet tijdperk, hobbelen we het land in. De achterbanken staan gezellig tegenover elkaar gedraaid, bagage en kampeerspullen achterin en geen gordels te bekennen, dus we verwachten geen botsingen. Een vrij realistische inschatting  zonder wegen, tegenliggers, bomen en huizen in het vooruitzicht. Boogii is onze Engelssprekende gids en Ishka is onze niet Engels sprekende maar altijd vrolijke chauffeur. We maken een staartje van het bekende Nadaam festival mee (lees: halfnaakte Mongoolse worstelaars), rijden door Terelj national park en eindigen de dag in onze eerste gertent, bij een Kazach familie. Wat betekent dat we overladen worden met melkthee, allerlei zelfgemaakte lekkernijen (die allemaal wat weghebben van sterke geitenkaas) en voetballen met de kinderen tot de maan opkomt...ja, de maan! 05-08-2012 - GIJTEN GAAN OOK IN BAD....SOMS! Het water is schaars, dus bereiden we ons voor op 12 dagen zonder douche. Maar voor de geiten is het feest, want zij móeten vandaag in bad. Nou kunnen we op dag 2 nog niet echt jaloezie opbrengen voor 'zij die wél in bad mogen', maar hadden we wel jaloezie gevoeld, dan wordt dat direct de kop ingedrukt door het dramaaaaatische 'Blèèèèèè! Blurpblupblupblup! Bwèèèèè!' dat ons smorgens tegemoet komt als we de ger uit stappen. Eén voor één wordt iedere geit aan vier poten onder gedompeld en dat is met gemak één van de meest hylarische gebeurtenissen van onze reis. Vooral als één geit de baddans denkt te ontspringen en recht op Cees afrent, wat van onze groep wel de allerslechtste keus moet zijn....voor de geit. Want Hollandse Cees takkelt Mongoolse geit en bevindt zich plots in zijn vuurdoop als het aankomt op geit onderdompelen. Wat Cees de rest van de dag natuurlijk doet grijnzen en grijnzen en grijnzen tot zn mondhoeken er  strak van staan. We rijden nog een paar uur verder en planten onze tentjes in een verlaten vallei ...welterusten... 06-08-2012 - BOBBELTJEBOB Hobbel hobbel knikkebollen. Omhoog, omlaag, gaten in de 'weg', plots elkaar of het dak vastgrijpen en verderhobbelen. We kunnen niet anders dan 100% vertrouwen op  Ishka en Boogii, want het landschap zegt ons niks. Geen borden, geen weg en geen uitzicht op iets anders dan gras en gras en heuvels...tot er vanuit het niets ineens een canyon verschijnt. Oranjege rotsen schieten de lucht in als ware het een gotische kathedraal. Waar komt zoiets ineens vandaan? 07-08-2012 TOCH DOUCHEN! Boogii verrast ons vandaag met een pitstop bij een openbaar douchegebouw in de bewoonde wereld; Dalanzadgad. Wat kan een mens blij zijn met warm water! Maar we waren op weg naar de Yolyn Am vallei, waar we tussen groene puntige bergen en achtervolgd door cavia-achtige pikabeesjes onze weg vinden naar alweer een prachtige kampeerplek aan een kristalhelder koud stroompje. We laten onze tent snachts open, want de sterren vallen in bosjes uit de hemel...man, wat een sprookje! 08-08-2012 - EEN JAAR OP REIS! En we vieren het....met de ondergaande zon bovenop de zandduinen van de Gobi woestijn. Hoe romantisch....oke, het is wel een belachelijk zwaar wandelingetje, 300 meter door het zand omhoog ploegen en als de zon eenmaal onder is steekt er een bries op die de kleinste glimlach een mond vol zand oplevert...en oke we kunnen elkaar niet echt verliefd aankijken met al die korrels in ons ogen....máár we zijn een jaar op reis en we hebben het gevierd! En nu snel naar beneden: WOEOEOEOEOEOEOEOEOEOEOEOOEI!!! 09-08-2012 - ZEG WIE RIJDT DAAR OP ZN KAMEEL DOOR DE GOBI?  Ontbijtje kamelenmelk met rozijnen en gaan met die karavaan. Vandaag maken we kennis met de kameel. Bekijk je kamelen van 10 meter afstand dan denk je 'Goh, wat een sierlijk groepje dieren ligt daar op ons te wachten, met hun lenige nekken en statige hobbels', zit je er bovenop dan denk je 'getver'. Het boert en smakt en kreunt en briest en zucht en scheet en slobbert. En het is dat er tanden in de mond zitten, anders zou je de voorkant maar met moeite van de anus kunnen onderscheiden. Maar verder prima beesten hoor! Op überrustig tempo dragen ze ons smorgens en eind van de middag  langs zandheuvels en oasis, wat natuurlijk wel een heel bijzonder gevoel is. Op het heetst van de dag liggen we verder in de ger...te liggen... 10-08-2012 - THE BATTLE OF THE BLACK BEATLES Hebben we het over onszelf afgeroepen? Als we smiddags terug naar onze ger wandelen kletsen we over de zeven plagen uit de bijbel. Zat daar niet iets met sprinkhanen bij? Iets met veel insekten toch? Jeetje, hoe zou dat zijn denk je? 'Iets' besluit ons een handje te 'helpen' en nog geen uur later worden ons door de wind duizenden kleine zwarte kevertjes bezorgd. We weten niet wat ons overkomt. Onze witte ger ziet letterlijk zwart van de beesjes en binnen is niet bespaard gebleven. Dus bevinden ons plots midden in een slagveld; stampen, vegen, kokend water, pletten, slaan, tassen dicht, beddegoed uitkloppen en weer opnieuw beginnen....Hoe zou dat zijn, zo'n insektenplaag? Nou, wij hebben wel een idee. Dank U! 14-08-2012 - BAAYERLA EN BAAYERSTÈ! In vier dagen schudden we ons het heen en weer, terug naar het noorden. Van ger naar kampeerplek naar ger, langs onverwachte familiebezoekjes, veeeeeeeeel melk (merriemelk, kamelenmelk, yakmelk, schapenmelk....) en grenzeloze Mongoolse gastvrijheid. Van de woestijn over eindeloze grasvlaktes terug de bergen in. Van oververhit naar bibberen met de houtkachel aan. Langs de oude hoofdstad, een boedhistische tempel en een penisbeeld dat vruchtbaarheid zou brengen. Te paard galopperend door de groene heuvels onder een blauwer dan blauwe lucht. En smorgens vroeg onze ogen uitkijkend als de yaks gemolken worden, de paarden opgejaagd en de schapen losgelaten.  Veel rijst, veel pasta, veel schapenvlees. Geen douche en je behoefte doen in een houten hutje waar je gehurkt over een gat de geiten buiten probeert te houden. Dít is het Mongoolse leven. Voor ons als 'buitenstaanders' een waaanzinnig bijzondere ervaring dat we hier wat van konden meemaken. Baayerla en Baayerste; bedankt en tot ziens! Volgende keer alles over de Russen en ons weerzien met Vlad en Tanya in Moskou, Liefs cees en ies